gebeurt nog steeds. Nadat het deel van de Amstel op het Rokin en het Damrak was gedempt is er nooit meer in de bodem gegraven. Nu met de bouw van de Noord/Zuidlijn gebeurde dat wel en dat bracht een schat aan informatie naar boven. Zo'n 700.000 voorwerpen werden tijdens de bouw van de Noord/Zuidlijn uit de grond gehaald. Ze werden allemaal verzameld, schoongemaakt en gesorteerd. Een deel van deze voorwerpen komen in vitrines te liggen tussen de roltrappen van het station. Zo kunnen de reizigers ze steeds bekijken als ze met de roltrap naar boven of naar beneden gaan. Deze vitrines zullen de komende maanden geplaatst en gevuld gaan worden.

Archeologische vondsten zijn uitgangspunt voor de kunst
De vondsten in de bodem vormde voor de het kunstenaars duo Daniel Dewar (1976) en Grégory Gicquel (1975) het uitgangspunt voor hun werken aan beide perronwanden van het station. Daniel: “We voerden intrigerende discussies met de archeologen die hier zo’n 700.000 voorwerpen vonden. Ons werk vormt een aanvulling op de vitrines met archelogische voorwerpen die tussen de roltrappen komen, maar is volledig autonoom. Maar de twee werken hebben wel een relatie met elkaar. Ze laten allebei een complex beeld zien van onze samenleving, van onze cultuur. De vitrines tonen allerlei voorwerpen die stille getuigen zijn van het verleden. In ons werk op de perronwanden beelden wij ook uiteenlopende objecten af, maar die tonen juist het heden.”

Mozaïeken
In de periode waarin Daniel en Grégory nadachten over hun ontwerp, werkten ze aan een groot wandtapijt voor het Centre Pompidou in Parijs. Grégory: “Daar ontdekten we dat het interessant was om dingen en dieren extreem uit te vergroten. Voor de perronwanden van de metro besloten we dat te doen door mozaïeken te maken van een ongewoon formaat. Door die monumentale omvang heeft het werk geen begin of eind, je ziet maar één fragment tegelijk. Als reiziger verlaat je het station iedere keer met een ander beeld in je hoofd.”

Vrijgevig
Zowel de tentoonstelling van de archeologische vondsten als de mozaïeken van Daniel en Grégory plaatsen simpele objecten in een andere context. Grégory: “Alledaagse dingen kunnen uniek en mooi zijn. Dat laten we zien. In het metrostation hebben wij voor onszelf een eenvoudige opdracht: we moeten de reiziger voorzien van een mooie en veelzijdige omgeving. Als kunstenaar moet je vrijgevig zijn. In dit geval zijn we dat samen met veel anderen.”

Lees en bekijk ook: Sneak preview kunstwerk Ramses Shaffy in de NoordZuidlijn