De Longmoor was een echte oorlogsmachine, vernoemd naar het legerdepot van het Engels Spoorwegcorps: de Longmoor Military Railway Corps. Dit is een spoorwegcorps van de Engelse Landmacht dat in de bevrijde gebieden militaire treinen lieten rijden en spoorlijnen herstelde. De serie is tijdens de Tweede Wereldoorlog in Engeland gebouwd voor de geallieerde legers op het Europese vasteland. Na de oorlog nam de NS een groot aantal van deze locomotieven over om de treindiensten weer op gang te brengen. De locomotief ziet er misschien indrukwekkend uit, maar hij is met goedkoop materiaal gebouwd en ging daardoor niet lang mee. Normaal gesproken zou een locomotief 40 jaar mee kunnen gaan, maar deze serie kwam gemiddeld niet verder dan 8 jaar.

De WD 73755 is de 1000ste Britse gebouwde goederenlocomotief die sinds D-Day naar Europa is verscheept. De loc is op woensdag 9 mei 1945 naar Europa verscheept. Dit is nog terug te zien op de gedenkplaat die op de loc bevestigd is.

Voordat hij NS-directeur werd, werkte Willem Hupkes als ingenieur bij de HSM. Eén van zijn opdrachten was het ontwerpen van een stoomlocomotief voor sneltreinen. Dit werd de succesvolle 500-serie. De enorme wielen van 2.100 millimeter doorsnede maakte de locomotieven erg geschikt als sneltrein voor onder andere internationale treinen.

De serie krijgt de bijnaam "Blikken Tinus" door het rammelende geluid van de koppelstangen bij hoge snelheid. De locomotieven waren populair bij examinatoren van machinistenexamens. Ze waren namelijk niet makkelijk om te rijden. Eén van de examenonderdelen was om de locomotief precies goed te laten stoppen, zodat de opening van de tender perfect bij de vulslang van de waterkolom uitkomt. Door de kleine opening was dit best lastig. Blikken Tinus ging na ruim 40 jaar trouwe dienst als NS 2104 in 1954 met pensioen.