De huidige voorkant van de Minervapassage. Deze passage zal, als de Brittenpassage geopend is, verbreed gaan worden.

We staan voor de ingang van de Bittenpassage welke al voor ongeveer de helft is uitgegraven.
Er is al 25.000 kuub zand afgevoerd, dat is ongeveer 1250 volle vrachtwagens.

Noodpilaren waarop het tunneldeel nu rust.

De passage is nu zodanig diep uitgegraven dat je er al doorheen kunt lopen.

Rechts op de foto is nog een stuk tunnel te zien waar vroeger metro-/tramlijn 51 doorheen reed, de zogenoemde Amstelveenboog.

Met een grote drilboor op een graafmachine wordt de tunnel gesloopt.

De kleine brokstukken worden de tunnel uitgereden en daar verder verwerkt.

Op deze plaats komen de (rol)trappen naar de perrons. Op dit moment is het "dak" van deze passage de noodperrons die er nu liggen.

De noodperrons vormen op sommige plekken het tijdelijke dak van de passage.

Tussen het bruine gebouw in het midden en het kantoorgebouw rechts ligt de Benjamin Brittenstraat, waarnaar de passage genoemd is.

Nog een stuk muur van de Amstelveenboog.

Een kijkje, onder de noodperrons, de passage in.

Zo is de passage nu .....

... en zo komt het er straks uit te zien.

Hier komt het zesde tunneldeel te liggen. Het tunneldeel is als klaar maar moet nog op zijn plek worden geschoven.
Benieuwd hoe dat in z'n werk gaat? Bekijk het inschuiven van een tunneldeel voor de Minervapassage.

Een werkman is bezig met las- en slijpwerkzaamheden.

Het niveau waarop het kraantje nu staat, wordt de hoogte van de vloer van de passage.

Er gaan ook weer heel veel damwanden de grond in, maar dan aan weerszijden van de passage. Die moeten voorkomen dat de grond naar ‘binnen’ valt tijdens het graven. Ze markeren bovendien waar de zijwanden van de passage komen. Het inbrengen van die damwanden is nogal een klus – ze moeten zo’n 23 meter de grond in, terwijl de hoogte in de passage momenteel maar 3 meter bedraagt. Om die reden worden de damwanden (en de buispalen die ze met elkaar verbinden) in stukken van 1,80 meter door een speciale machine met vijzels de grond in gedrukt. Het volgende stuk wordt erbovenop gelast en ook weer ingedrukt, en zo door. Per damwand en buispaal moeten zo’n 12 delen aan elkaar vastgemaakt worden: heel veel lassen dus.

Deze machine boort de verankering de grond in.

Dit zijn de ankers van de damwanden. Die ankers worden er met bovenstaande machine in geboord. Door het gat in het midden wordt onder druk beton gespoten zodat er in de grond een soort betonnen blok komt te zitten dat de ankers op hun plaats houden.

Hoge bergen zand liggen voor de Brittpassage.